Ο
κατά κόσμον Βλαδίμηρος Εβδοκίμοβιτς Νάρκο
γεννήθηκε στο χωριό Ζανοτότσκη του Κυβερνείου Βίλνας στις 21 Φεβρουαρίου 1905.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Βαρσοβίας το 1929. Το 1928 εκάρη μοναχός. Το
ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Χέλμ
της Εκκλησίας της Πολωνίας και στη Γαλικία. Το 1934 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Στις 23 Νοεμβρίου 1941 στην Ιερά Μονή Ζιροβίτσι χειροτονήθηκε
εντός των κόλπων της λεγόμενης "Αυτόνομης Εκκλησίας της Λευκορωσίας" τιτουλάριος
Επίσκοπος Σλούτσκ, Βικάριος της Επισκοπής Μίνσκ. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Αρχιεπίσκοπος
Γροδνό και Βιλέικας Παντελεήμων, συμπαραστατούμενος από τον
Επίσκοπο
Μπρέστ Βενέδικτο. Το 1942 εξελέγη Επίσκοπος Μογιλιέβου και Μοστισλάβου.
Υπήρξε θερμός υποστηρικτής του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Λευκορωσίας. Το
1944 έφυγε στη Γερμανία και το 1946 προσχώρησε στη δικαιοδοσία της Ρωσικής
Ορθόδοξης Εκκλησίας εν Υπερορία. Τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Έσσης,
Βικάριος της Επισκοπής Γερμανίας. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1971 προήχθη σε
Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Βερολίνου και Γερμανίας. Το 1982
παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Εκοιμήθη στο Αμβούργο στις 24 Σεπτεμβρίου 1986. |