Ο
κατά κόσμον Γρηγόριος Βασίλιεβιτς Ορέχωφ
γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1929 στην Επαρχία Σαρατώβου. Το 1956 αποφοίτησε από
τη Θεολογική Ακαδημία Λένινγκραδ και διορίστηκε καθηγητής του Θεολογικού
Σεμιναρίου Σταυρουπόλεως. Το 1960 μετατέθηκε στο Θεολογικό Σεμινάριο Βολυνίας
(Ροβνό). Στις 28 Μαΐου 1963 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο
Γιαροσλάβου και Ροστόβου Νικόδημο και τον Ιούνιο του ίδιου έτους Πρεσβύτερος.
Την ίδια χρονιά εκάρη μοναχός. Στις 25 Φεβρουαρίου 1965 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Στις 25 Νοεμβρίου 1966 τοποθετήθηκε αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου
Ρωσίας στο Πατριαρχείο Αντιοχείας. Στις 25 Δεκεμβρίου 1966 στο Ναό του Αγίου
Ιωάννου του Θεολόγου στο Λένινγκραδ χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Ποδόλσκ,
Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας παραμένοντας στη θέση του αντιπροσώπου του
Πατριαρχείου Ρωσίας στο Πατριαρχείο Αντιοχείας. Την χειροτονία τέλεσε ο
Μητροπολίτης Λένινγκραδ και Λαδόγκας Νικόδημος, συμπαραστατούμενος από τον
Αρχιεπίσκοπο Κιέβου και Γαλικίας Φιλάρετο και τους Επισκόπους
Βολοκολάμσκ
Πιτιρίμ, Βόλογδα και Βελίκι Ουστιούνγκ Μελχισεδέκ,
Δημητρώβου Φιλάρετο,
Ζαράισκ
Ιουβενάλιο και Τιχβίν Μιχαήλ. Στις 16 Δεκεμβρίου 1969 τοποθετήθηκε αντιπρόσωπος
του Πατριαρχείου Ρωσίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Στις 25 Ιουνίου 1971
εξελέγη Επίσκοπος Βίλνας και Λιθουανίας. Στις 19 Οκτωβρίου του ίδιου έτους με
αίτησή του απαλλάχθηκε από τα καθήκοντα του αντιπροσώπου του Πατριαρχείου Ρωσίας
στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Στις 2 Φεβρουαρίου 1972 απαλλάχθηκε και από
τα καθήκοντα του αντιπροσώπου του Πατριαρχείου Ρωσίας στο Πατριαρχείο
Αντιοχείας. Στις 25 Αυγούστου 1972 εξελέγη Επίσκοπος Καλλίνιν και Κάσιν. Από τις
29 Ιανουαρίου 1974 μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 1977 διετέλεσε Πρόεδρος της
Οικονομικής Επιτροπής του Πατριαρχείου Ρωσίας. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1977 προήχθη
σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 10 Απριλίου 1978 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος
Κρασνοδάρ και Κουμπάν. Εκοιμήθη στις 27 Ιανουαρίου 1980. |