Ο κατά κόσμον Νικήτας Αρσένιεβιτς Τουγκάη
γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1900 στο χωριό Τζουλιάνι του Νομού Κιέβου. Το 1923 μετέβη στο
Λένινγκραδ. Εκεί εκάρη μοναχός το 1924 και στη συνέχεια χειροτονήθηκε
Διάκονος από τον Επίσκοπο
Βέλιζ Νεκτάριο. Στις 16 Φεβρουαρίου 1933
συνελήφθη στο Λένινγκραδ και στις 5 Απριλίου 1933 εστάλη στην εξορία για
δέκα χρόνια. Στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου βρέθηκε στις
τάξεις του κόκκινου στρατού. Μετά τον πόλεμο έγινε δεκτός από την αδελφότητα
της Πετσέρσκαγια Λαύρας του Κιέβου. Στις 30 Δεκεμβρίου 1946 χειροτονήθηκε
Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη
Κιέβου και Γαλικίας Ιωάννη. Στις 16 Αυγούστου
1953 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 6 Δεκεμβρίου 1953 χειροτονήθηκε
στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδιμήρου στο Κίεβο τιτουλάριος Επίσκοπος Ουμάν, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου.
Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης
Κιέβου και Γαλικίας Ιωάννης,
συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο
Χερσώνος και Οδησσού Νίκωνα και τους
Επισκόπους Βολυνίας και Ροβνό Παλλάδιο και
Τσερνοβικίου και Βουκοβίνης
Ανδρέα. Στις 11
Νοεμβρίου 1954 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Περεγιασλάβας Χμιελνικίου,
Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Στις 16 Μαρτίου 1961 εξελέγη Επίσκοπος
Χαρκόβου και Μπουγκουδουχώβου και στις 30 Μαρτίου 1964 Επίσκοπος Τσερνιγόβου
και Νιέζιν και τοποτηρητής της Επισκοπής Σουμύ. Εκοιμήθη στο Κίεβο στις 17 Φεβρουαρίου
1969. |