Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Ουλιανώβου και Μελεκεσίου κυρός Ιωάννης. (1882-1968).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Σέργιος Βασίλιεβιτς Μπρατολιούμπωφ γεννήθηκε στις 16/28 Ιουνίου 1882 στο Καζάν. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1906. Στις 15 Απριλίου 1907 εκάρη μοναχός και στις 18 Απριλίου 1907 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Σιμπίρσκ Ιάκωβο. Στις 19 Απριλίου 1907 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1908 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Καθηγητής και Διευθυντής σε διάφορα Θεολογικά Σεμινάρια. Την 1 Αυγούστου 1923 χειροτονήθηκε στη Μόσχα τιτουλάριος Επίσκοπος Μπερεζώβου και του ανατέθηκε η διοίκηση της Επισκοπής Τομπόλσκ. Τη χειροτονία τέλεσε ο Πατριάρχης Ρωσίας Τύχων, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Ουράλσκ Τύχωνα και τους Επισκόπους Κασίρας Νικόλαο και π. Κλίν Ιννοκέντιο. Από τις 10 Ιουλίου μέχρι τις 4 Αυγούστου 1924 διοίκησε την Επισκοπή Ιρκούτσκ. Στις 4 Αυγούστου 1924 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Βοτκίνσκ, Βικάριος της Επισκοπής Σαραπούλ (Δημοκρατία της Ουδμουρτίας). Τον Απρίλιο του 1926 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Σουσδαλίας, Βικάριος της Επισκοπής Βλαδίμης. Στις 13 Ιουλίου 1927 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Σάτσκ, Βικάριος της Επισκοπής Ριαζάν. Στις 27 Φεβρουαρίου 1929 εξελέγη Επίσκοπος Ουράλσκ και Ποκρώβου. Τον Αύγουστο του 1930 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Κουργάν, Βικάριος της Επισκοπής Τομπόλσκ. Στις 23 Οκτωβρίου 1931 παραιτήθηκε. Στη συνέχεια συνελήφθη και το επόμενο έτος καταδικάστηκε σε πέντε έτη καταναγκαστικά έργα. Εξέτισε την ποινή του σε στρατόπεδα της Τασκένδης και του Ουζμπεκιστάν. Από το 1936 μέχρι το 1937 διέμενε στο Καζάν. Το 1937 συνελήφθη και πάλι και καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια εκτοπισμό στον Βορρά. Το 1942 αποφυλακίστηκε. Στις 21 Ιουνίου 1943 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σαραπούλ. Στις 19 Νοεμβρίου 1943 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ιζέβου και Ουδμουρτίας. Στις 14 Φεβρουαρίου 1945 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ουφάς και Μπασκιρίας. Στις 18 Νοεμβρίου 1948 τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ορίστηκε να διαμένει στο Μοναστήρι του Ζιροβίτσι στην Επισκοπή Μίνσκ. Στις 27 Ιανουαρίου 1953 διορίστηκε τοποτηρητής της Επισκοπής Ουλιανώβου και στις 4 Ιουνίου 1953 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ουλιανώβου και Μελεκεσίου. Στις 21 Μαΐου 1959 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και διέμενε στο Ουλιανώβσκ. Εκοιμήθη στο Ουλιανώβσκ στις 27 Φεβρουαρίου 1968.