Ο
κατά κόσμον Βασίλειος Γρηγόρεβιτς
Μπασάλιγκα γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1887 στο Όλυφαντ της Κομητείας Λακαουάνα
(Lackawanna) της Πενσυλβανίας σε οικογένεια Καρπαθορώσων μεταναστών. Αποφοίτησε
από την Ιερατική Σχολή της Μιννεαπόλεως της Μινεσότα το 1902 και από τη
Θεολογική Σχολή της ίδιας πόλεως το 1910. Στις 29 Μαρτίου 1911 εκάρη
μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίου Τύχωνος στο Σάουθ Κάνααν της Πενσυλβανίας. Διάκονος
χειροτονήθηκε στις 2 Απριλίου 1911 από τον Μητροπολίτη
Αλεουτίων και Βορείου
Αμερικής Πλάτωνα και στις 9 Απριλίου 1911 Πρεσβύτερος. Τον Νοέμβριο του 1920
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1933 χειροτονήθηκε στον
Ιερό Ναό Αγίας Σκέπης Νέας Υόρκης Επίσκοπος Πιτσμπούργου και Δυτικής Βιργινίας.
Την 1 Νοεμβρίου 1946 αφού η Μετροπόλια επέκτεινε τη δικαιοδοσία της και στην
Ιαπωνία εξελέγη Επίσκοπος Τόκιο και Ιαπωνίας. Το μεγαλύτερο μέρος του ποιμνίου
τον ακολούθησε ενώ ένα μικρό μέρος παρέμεινε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου
Ρωσίας. Το 1950 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1953 αποκαταστάθηκε στην Επισκοπή
Πιτσμπούργου και Δυτικής Βιργινίας. Εκοιμήθη στη Νέα Υόρκη στις 15 Νοεμβρίου
1963 κατά τη διάρκεια του 11ου Παναμερικανικού Συμβουλίου. |