Ο
κατά κόσμον Στέφανος Αλεξέγιεβιτς Νικήτιν γεννήθηκε στη
Μόσχα στις 15 Σεπτεμβρίου 1895. Το 1922 αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Μόσχας και
στη συνέχεια εργάστηκε ως Νευροπαθολόγος. Το 1927 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος
από τον Επίσκοπο Κοβρώβου Αθανάσιο.
Το 1931 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια καταναγκαστικά έργα σε
στρατόπεδο στην περιοχή της Πέρμης. Μετά την απελευθέρωσή του το 1934
εργάστηκε ως γιατρός στην περιοχή της Βλαδίμης. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Επισκοπή Τασκένδης
μετά το 1950 και στη συνέχεια στο Δνεπροπετρώβ της Ουκρανίας. Στις 2 Ιανουάριου 1959
εκάρη μοναχός. Αναγκάστηκε ωστόσο να μεταβεί στην Επισκοπή Μίνσκ διότι το
Μοναστήρι στο οποίο διέμενε στο Δνεπροπετρώβ έκλεισε. Από το Μίνσκ μετέβη
στη Μόσχα. Στις 2 Απριλίου 1960
χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Μοζάισκ, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Στις 9
Απριλίου 1962 παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Στις 19 Ιουλίου 1962
τοποθετήθηκε τοποτηρητής της Επισκοπής Καλούγας και Μπορώβου. Στη θέση αυτή
παρέμεινε μέχρι την κοίμησή του στις 28 Απριλίου 1963. Εκοιμήθη κατά τη
διάρκεια του κηρύγματος της γιορτής των Μυροφόρων. |