Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Δυτικής Ευρώπης κυρός Σεραφείμ. (1879-1959).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Αλέξανδρος Ιβάνοβιτς Λουκιανώφ γεννήθηκε στο Σαράτωφ στις 23 Αυγούστου 1879. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1904. Στις 7 Δεκεμβρίου 1902 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1902 και Πρεσβύτερος το 1903. Το 1907 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1914 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Σερδοπόλεως (Σορταβάλλας),  Βικάριος της Επισκοπής Φινλανδίας και Βιμπόργου. Στις 11 Αυγούστου 1917 ανέλαβε τοποτηρητής της Επισκοπής Φινλανδίας και Βιμπόργου και στις 17 Ιανουαρίου 1918 εξελέγη Επίσκοπος Φινλανδίας και Βιμπόργου. Το 1920 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Την 1 Ιανουαρίου 1924 παύθηκε από τη Φινλανδική Κυβέρνηση επειδή αρνήθηκε να μάθει τη Φινλανδική γλώσσα και να τελεί τη λειτουργία στα Φινλανδικά. Εφησύχαζε στο Μοναστήρι του Κονεβέτς στη λίμνη Λαδόγκα, το οποίο είχε υπαχθεί στο νεοσύστατο Φινλανδικό κράτος. Το 1926 απελάθηκε από τη Φινλανδία και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Υπήχθη στη δικαιοδοσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εν Υπερορία και τοποθετήθηκε Βικάριος του Μητροπολίτου Ευλογίου. Στις 26 Ιανουαρίου 1927 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Δυτικής Ευρώπης. Στις 7 Δεκεμβρίου 1938 προήχθη σε Μητροπολίτη. Στις 31 Αυγούστου 1945 υπήχθη στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Στις 9 Αυγούστου 1946 τοποθετήθηκε Πατριαρχικός Έξαρχος Δυτικής Ευρώπης. Στις 15 Νοεμβρίου 1949 συνταξιοδοτήθηκε. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ζήτησε να υπαχθεί και πάλι στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εν Υπερορία αλλά η αίτηση δεν έγινε δεκτή. Το 1954 επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση. Εκοιμήθη στις 18 Φεβρουαρίου 1959 στο Μοναστήρι Γκερμποβέτσκη στη Μολδαβία.