Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Ταμπώβου και Σάτσκ κυρός Ζηνόβιος. (1875-1942).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Πετρόβιτς Ντροζντώφ γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1875 στο χωριό Χόλμ του Κυβερνείου Κοστρομά. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1897. Σύντομα χήρεψε και το 1903 εκάρη μοναχός. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1904. Υπηρέτησε στη Βιάτκα, την Κουταΐση και την Τιφλίδα. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1907 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Μετά τη δολοφονία του Ρώσου Εξάρχου Γεωργίας το 1908 μετατέθηκε στο Αικατερίνμπουργκ και το 1909 στο Κισινιώβ. Στις 11 Δεκεμβρίου 1911 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Ισμαήλ, Βικάριος της Επισκοπής Κισινιώβου. Στις 17 Ιανουαρίου 1913 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Κοζλώβου (Μιτσούρινσκ), Βικάριος της Επισκοπής Ταμπώβου. Στις 4 Ιουνίου 1918 εξελέγη Επίσκοπος Ταμπώβου και Σάτσκ. Τον Οκτώβριο του 1922 συνελήφθη και φυλακίστηκε. Το 1923 ευρισκόμενος στη φυλακή ή το 1927 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1924 αποφυλακίστηκε. Το 1927 συνταξιοδοτήθηκε. Διαφώνησε με τον τοποτηρητή του Πατριαρχικού θρόνου Μητροπολίτη Σέργιο και αρνήθηκε την αποκατάσταση των σχέσεων με το Σοβιετικό καθεστώς. Το 1932 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση. Μετά την αποφυλάκισή του διέμενε στο Κοβρώβ του Νομού Βλαδίμης. Το 1940 συνελήφθη και πάλι και καταδικάστηκε σε οκταετή φυλάκιση. Εκοιμήθη στη φυλακή του Κρασνοτουριγίνσκ στον Νομό Σβερδλόβου στις 9 Σεπτεμβρίου 1942.

Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.