Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Καζάν και Σβιάζσκ κυρός Κύριλλος. (1863-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ιλαριώνοβιτς Σμυρνώφ γεννήθηκε στην Κρονστάνδη του Κυβερνείου Αγίας Πετρουπόλεως στις 26 Απριλίου 1863. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1887. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1887 και Πρεσβύτερος στις 21 Νοεμβρίου 1887 από τον Επίσκοπο Βιμπόργου Αντώνιο. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Αγίας Πετρουπόλεως. Ήταν έγγαμος αλλά πολύ σύντομα χήρεψε. Στις 10 Μαΐου 1902 εκάρη μοναχός και διορίστηκε επικεφαλής της Πνευματικής Αποστολής της Εκκλησίας της Ρωσίας στην Ούρμια του Περσικού Αζερμπαϊτζάν. Το ίδιο έτος έλαβε και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 6 Αυγούστου 1904 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Γκντώβου, Βικάριος της Επισκοπής Αγίας Πετρουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως και Λαδόγκας Αντώνιος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Φινλανδίας και Βιμπόργου Νικόλαο και τους Επισκόπους Βλαδικαυκάσου και Μοζντόκ Βλαδίμηρο και Βόλογδα και Τότμας Αλέξιο. Στις 30 Δεκεμβρίου 1909 εξελέγη Επίσκοπος Ταμπώβου και Σάτσκ. Στις 6 Μαΐου 1913 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Την 1 Απριλίου 1918 προήχθη σε Μητροπολίτη και εξελέγη Μητροπολίτης Τιφλίδος και Μπακού και Έξαρχος Καυκάσου. Τον Απρίλιο του 1920 εξελέγη Μητροπολίτης Καζάν και Σβιάζσκ. Τον Αύγουστο του 1920 συνελήφθη, μεταφέρθηκε στη Μόσχα και φυλακίστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 1922, οπότε και επέστρεψε στο Καζάν. Αρνήθηκε οποιοδήποτε συμβιβασμό ή συνεργασία με τη "ζώσα Εκκλησία" και εκτοπίστηκε στην περιοχή Κόμι. Ο Πατριάρχης Τύχων τον όρισε ως πρώτο αντικαταστάτη του στη Διαθήκη του. Ωστόσο δεν ανέλαβε καθήκοντα τοποτηρητή διότι ήταν εκτοπισμένος. Το Φθινόπωρο του 1926 πραγματοποιήθηκε μυστική ψηφοφορία για την ανάδειξη Πατριάρχη και αποδείχθηκε ότι η πλειοψηφία των Ιεραρχών υποστήριζε την εκλογή του Μητροπολίτη Καζάν Κυρίλλου στη θέση του Πατριάρχη. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα μαζικές συλλήψεις Επισκόπων. Το 1927 μετά την άρνησή του να συνεργαστεί με το Σοβιετικό καθεστώς καταδικάστηκε σε τριετή εκτοπισμό. Το 1928 τοποθετήθηκε εναντίον του Αναπληρωτή Τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου χωρίς όμως να διατυπώσει ακραίες απόψεις. Στις 2 Ιανουαρίου 1930 παύθηκε. Δεν αποδέχθηκε την απόφαση και στις 11 Μαρτίου 1930 τέθηκε σε αργία. Το 1933 επέστρεψε από την εξορία και διέμενε στην πόλη Γκζάτσκ (σημερινό Γκαγκάριν) του Σμολένσκ. Το 1934 συνελήφθη και πάλι και τον Δεκέμβριο εκτοπίστηκε για τρία έτη στο Καζαχστάν. Τον Ιούνιο του 1937 συνελήφθη και κατηγορήθηκε για αντεπαναστατική δράση. Αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες. Εκτελέστηκε στην Τσιμκένδη στις 20 Νοεμβρίου 1937. Το 2000 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας.