Ο
κατά κόσμον Σπυρίδων Τρωιάνος γεννήθηκε στο Αργοστόλι
στις 29 Ιουνίου 1870. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1893,
αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι η ηθική αχώριστος της θρησκείας".
Στις 20 Μαρτίου 1899 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στη Δρέσδη και στη Βουδαπέστη. Το 1903
επέστρεψε στην Ελλάδα και υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας στις Επισκοπές Χαλκίδος
και Καρυστίας και στη Μητρόπολη Αθηνών. Το 1906 διορίστηκε Αρχιγραμματέας
της Ιεράς Συνόδου. Στις 16 Ιουλίου 1907 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μονεμβασίας
και Λακεδαίμονος. Το 1922 προήχθη σε Μητροπολίτη μαζί με τους υπόλοιπους
Επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1921 απεστάλη ως Έξαρχος της
Εκκλησίας της Ελλάδος στην Αμερική. Το 1923 η Ιερά Σύνοδος τον ανακάλεσε
στην έδρα της Μητροπόλεώς του, αυτός όμως αρνήθηκε να επιστρέψει και
κινήθηκε εναντίον του πειθαρχική διαδικασία στη δε Μητρόπολη Μονεμβασίας
τοποθετήθηκε τοποτηρητής ο Μαντινείας Γερμανός. Τελικά επέστρεψε στην έδρα
της Μητροπόλεώς του. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 30 Δεκεμβρίου 1935. |