Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου κυρός Ιερώνυμος. (1860-1931).
(Εκκλησία της Ελλάδος-Νέες Χώρες).

Ο Ιερώνυμος Γοργίας γεννήθηκε στην πόλη της Χίου το 1860. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1885, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Περί των αιτίων του σχίσματος της Ανατολικής από της Δυτικήε Εκκλησίας". Στις 25 Δεκεμβρίου 1884 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ τον Δ΄. Υπηρέτησε ως Διάκονος κοντά στον θείο του και πρώτο εξάδελφο του πατέρα του Μητροπολίτη Μαρωνείας Ιερώνυμο Γοργία, τον οποίο ακολούθησε εν συνεχεία ως Αρχιερατικός του Επίτροπος στην Γκιουμουλτζίνα (Κομοτηνή), στην Πρέβεζα και κατόπιν στην Κίο της Βιθυνίας. Στις 25 Μαρτίου 1890 χειροτονήθηκε στην Κίο Πρεσβύτερος από τον θείο του Μητροπολίτη Νικαίας Ιερώνυμο. Το 1891 διορίστηκε Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Στις 20 Φεβρουαρίου 1892 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Ειρηνουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Γεννάδιο Κομνηνό και Βασίλειο Παπαχρήστου. Στις 2 Απριλίου 1892 χειροτονήθηκε στη Ραιδεστό τιτουλάριος Επίσκοπος Ειρηνουπόλεως, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Σερρών Γρηγόριος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Μετρών Άνθιμο και Μυριοφύτου Νικόδημο. Στις 31 Μαΐου 1897 εξελέγη Επίσκοπος Καλλιουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Ερυθρών Αγαθάγγελο και Λεύκης Πολύκαρπο. Το 1901 προήχθη σε Μητροπολίτη αφού η Επισκοπή Καλλιουπόλεως προήχθη σε Μητρόπολη. Στις 9 Ιουλίου 1909 εξελέγη Μητροπολίτης Χίου. Εκοιμήθη στην επαρχία του στις 8 Φεβρουαρίου 1931 συνεπεία συμφορήσεως.

Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.