Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Τομπόλσκ και Σιβηρίας κυρός Ναζάριος. (1852-1930).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Μιχαήλωβιτς Μπλινώφ γεννήθηκε στο Βότκινσκη Ζαβόντ της Κομητείας Σαραπούλ του Κυβερνείου Βιάτκας στις 24 Ιανουαρίου 1852. Υπηρέτησε ως Αξιωματικός του Ρωσικού στρατού και αποστρατεύθηκε το 1887 με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Το 1890 εκάρη μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1892 και Πρεσβύτερος το 1893. Το 1901 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 31 Ιανουαρίου 1910 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τσερκάσσι, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως Φλαβιανός, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Κιέβου Φλαβιανό, Μόσχας Βλαδίμηρο, τους Αρχιεπισκόπους Βίλνας Νίκανδρο, Γιαροσλάβου Τύχωνα, Βαρσοβίας Νικόλαο, Πσκώβου Αλέξιο και τους Επισκόπους Ορενβούργου Ιωακείμ, Πολτάβας Ιωάννη, Βόλογδα Νίκωνα, Κισινιώβου Σεραφείμ, Χέλμ Ευλόγιο, Γομέλ Μητροφάνη, Νάρβας Νίκανδρο, Τσιγκιρίν Παύλο, Μαμαντίς Ανδρέα και π. Κοβνό Κυρίωνα. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Κιέβου από το 1919 μέχρι το 1921. Το 1921 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Ραντομίσλ και Τσερνομπίλ, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Το 1923 παύθηκε λόγω της κριτικής του εναντίον της "ζώσας Εκκλησίας". Τον Οκτώβριο του 1923 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Σαράνσκ, Βικάριος της Επισκοπής Πένζας. Τον Ιούλιο του 1924 παύθηκε και επέστρεψε στη Μόσχα. Το 1925 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τομπόλσκ. Το 1928 μετέβη στη Μόσχα και διέμενε στην Ιερά Μονή Σιμώνωφ. Μετά το κλείσιμο του Μοναστηριού επέστρεψε στο Τομπόλσκ το 1929. Στις 3 Απριλίου 1930 παραιτήθηκε κατόπιν εξωτερικών πιέσεων. Εκοιμήθη στο Τομπόλσκ στις 18 Ιουνίου 1930.

Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.