Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος κυρός Νίκανδρος. (1858-1913).
(Πατριαρχείο Ιεροσολύμων).

Ο Νίκανδρος Αναστασίου (αδελφός του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Τιμοθέου) γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1858. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων όπου και χειροτονήθηκε Διάκονος το 1880. Το 1883 μετέβη στα Ιεροσόλυμα. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Σταυρού Ιεροσολύμων μέχρι το 1886 και κατόπιν υπηρέτησε ως Διάκονος στη Μητρόπολη Πτολεμαΐδος μέχρι το 1890. Το 1890 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και διορίστηκε Ηγούμενος Τιβεριάδος. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Παραδραγουμάνος (1892-1893), Μέλος της Κτηματικής Επιτροπής (1893-1894), Έξαρχος στην Κύπρο (1894-1900) και Γραμματέας της Κτηματικής Επιτροπής (1900-1901). Το 1901 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το ίδιο έτος εξελέγη Μέλος της Ιεράς Συνόδου και Πρόεδρος της επί των Οικονομικών Επιτροπής. Στις 13 Μαΐου 1907 χειροτονήθηκε στα Ιεροσόλυμα Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος. Τη χειροτονία τέλεσε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δαμιανός, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιεπισκόπους Κυριακουπόλεως Μελέτιο και Διοκαισαρείας Νικόδημο. Εκοιμήθη στη Βιέννη κατόπιν ανιάτου ασθενείας στις 26 Μαρτίου 1913.