Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Βόσνης κυρός Σάββας. (1839-1903).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Σάββας Κοσάνοβιτς γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1839 στο χωριό Μιλιάνιτσι της Ανατολικής Ερζεγοβίνης (σήμερα στο Μαυροβούνιο). Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου το 1860. Εργάστηκε ως δάσκαλος στο Μόσταρ και νυμφεύθηκε. Το 1862 χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1863 Πρεσβύτερος. Το 1866 μετά την κοίμηση της συζύγου και των παιδιών του εκάρη μοναχός και εγκαταστάθηκε στο Σεράγεβο. Στις 20 Ιουλίου 1872 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Την ίδια χρονιά μετέβη στην Αγία Πετρούπολη για ευρύτερες σπουδές. Το 1878 η Βοσνία-Ερζεγοβίνη προσαρτήθηκε στην Αυστροουγγαρία, η οποία προσπάθησε να εντάξει εκκλησιαστικά την περιοχή στην Εκκλησία του Καρλοβικίου. Ο Αρχιμανδρίτης Σάββας αντιτάχθηκε σθεναρά στα σχέδια αυτά και υποστήριξε την παραμονή στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις 13 Νοεμβρίου 1880 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Μητροπολίτης Βόσνης. Τέθηκε θέμα χειροτονίας καθώς η κυβέρνηση της Αυστροουγγαρίας τον πίεζε να δεχθεί τη χειροτονία από την Εκκλησία του Καρλοβικίου αλλά αυτός αρνήθηκε. Τελικά συμφωνήθηκε να χειροτονηθεί στο Σεράγεβο από τον Μητροπολίτη Ράσκας ως απεσταλμένο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαρτίου 1881 προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Ρασκοπρεσρένης Μελετίου, συμπαραστατουμένου από τους Μητροπολίτες Ερσεκίου Ιγνάτιο, Καττάρου Γεράσιμο και π. Βόσνης Άνθιμο. Συγκρούστηκε με τις τοπικές αρχές και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Στις 14 Ιουνίου 1885 υπέβαλε παραίτηση, η οποία δεν έγινε αποδεκτή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Υπό την πίεση των Αυστριακών αρχών παραιτήθηκε εκ νέου στις 10 Σεπτεμβρίου 1885 και η παραίτηση έγινε δεκτή στις 12 Σεπτεμβρίου 1885. Μετά την παραίτησή του μετέβη για ένα διάστημα στην Κωνσταντινούπολη. Δεν του επιτράπηκε να διαμένει στο Σεράγεβο και ορίστηκε ως τόπος διαμονής του η Βιέννη. Τελικά στα τέλη του 1888 εγκαταστάθηκε στο Μαυροβούνιο. Το 1893 προτάθηκε για τη Μητρόπολη Σκοπίων αλλά η υποψηφιότητά του προκάλεσε πολιτικές αντιδράσεις. Εκοιμήθη στο Ούλτσιν του Μαυροβουνίου στις 10 Φεβρουαρίου 1903.