Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Μογλενών κυρός Αβέρκιος. (;-1900).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Κατήγετο από τη Θάσο. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1868 έχοντας ήδη χειροτονηθεί Πρεσβύτερος και αφού υπέβαλε διατριβή με θέμα: "Ότι υπάρχουσιν εν τη Παλαιά Διαθήκη ρήσεις αποδεικτικαί του μυστηρίου της Αγίας Τριάδος". Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε στη Μητρόπολη Νικαίας υπό τον Μητροπολίτη Ιωαννίκιο και κατόπιν ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Καστορίας. Στις 26 Οκτωβρίου 1874 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως τιτουλάριος Επίσκοπος Λεύκης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Νικαίας Ιωαννίκιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Λήμνου Ιωακείμ και Κώου Γερμανό. Υπηρέτησε ως Βοηθός Επίσκοπος των Μητροπόλεων Νικαίας (1874-1878) και Ηρακλείας (1878-1881). Στις 3 Ιανουαρίου 1881 εξελέγη Επίσκοπος Καλλιουπόλεως και Μαδύτου. Στις 5 Φεβρουαρίου 1891 εξελέγη Μητροπολίτης Μογλενών έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Αργυρουπόλεως Χαρίτωνα και τον Αρχιμανδρίτη Μελέτιο Γεωργιάδη. Φρόντισε ιδιαιτέρως για την εκπαίδευση τόσο στην Καλλίπολη όσο και στη Φλώρινα. Τον Απρίλιο του 1894 παραιτήθηκε. Έκτοτε εφησύχαζε στη Καλλίπολη όπου και εκοιμήθη την 1 Οκτωβρίου 1900.