Ο πρώην Επίσκοπος Βρανίτσης κυρός Λάζαρος. (1854-1918).
(Βουλγαρική Εξαρχία).

Ο κατά κόσμον Λάζαρος Δημητρώφ Μλαντένωφ γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1854 στο Μπάνσκο (σήμερα στον Νομό Μπλαγκόεφγκραδ της Βουλγαρίας). Σπούδασε στην Καθολική Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη και στο Κολλέγιο του Αγίου Βενεδίκτου στην Κωνσταντινούπολη. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1874 εκάρη μοναχός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο τάγμα των Λαζαριστών. Στις 12 Ιουνίου 1883 χειροτονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη Ουνίτης Επίσκοπος με τον τίτλο Σατάλων της Αρμενίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Ουνίτης Αρχιεπίσκοπος Νείλος, συμπαραστατούμενος από τους επίσης Ουνίτες Επίσκοπο Χεβρώνος Μιχαήλ και Αρχιεπίσκοπο επί τιμή Βενιαμίν. Διορίστηκε Βικάριος της Βουλγαρο-ουνιτικής Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το 1894 συγκρούστηκε με τους Λαζαριστές μοναχούς της Θεσσαλονίκης και απομακρύνθηκε από τη θέση του. Τον Δεκέμβριο του 1894 απηύθυνε αίτημα προς την Ιερά Σύνοδο της Βουλγαρικής Εξαρχίας ζητώντας την ένταξή του στην Εξαρχία. Το αίτημα του έγινε δεκτό στις 8 Δεκεμβρίου 1894 και τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βρανίτσης. Τον Μάιο του 1895 επέστρεψε στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Το 1896 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου και εκοιμήθη στις 4 Μαρτίου 1918.