Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης πρώην Νύσσης κυρός Βίκτωρ. (1797-1888).
(Εκκλησία της Σερβίας).

Ο κατά κόσμον Βουκόλος Τσολάκοβιτς ή Τσολάκωφ γεννήθηκε στο Καλόφερ της Βουλγαρίας (στην Οθωμανική αυτοκρατορία τότε) το 1797 ή το 1804. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Καλόφερ. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Κατόπιν μετέβη στο Άγιον Όρος και εγκαταβίωσε στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου. Περί το 1832 εστάλη στο Μετόχιο της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου στο Νις. Το 1871 εκπροσώπησε την Επαρχία Νύσσης στην Εθνοσυνέλευση της Κωνσταντινούπολης για την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Στις 28 Μαΐου 1872 χειροτονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη Εξαρχικός Μητροπολίτης Νύσσης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Μεγάλου Τυρνόβου Ιλαρίων, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Φιλιππουπόλεως Πανάρετο και Σαμακοβίου Δοσίθεος. Μετά το τέλος του Β΄ Σερβοτουρκικού πολέμου και την κατάληψη τους Νις από τους Σέρβους διακήρυξε την ένωση της Επαρχίας του με την Εκκλησία της Σερβίας. Στις 18 Ιανουαρίου 1878 απηύθυνε σχετικό αίτημα στον Μητροπολίτη Βελιγραδίου Μιχαήλ. Μετά την ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Σερβίας έγινε δεκτός σε αυτήν το 1879. Το 1883 μετά την απομάκρυνση του Μητροπολίτου Βελιγραδίου Μιχαήλ απομακρύνθηκε και αυτός την 1 Απριλίου 1883. Διέμενε στην Ιερά Μονή Πετκόβιτσας (στην Επισκοπή Σάμπατς). Εκοιμήθη στο Βελιγράδι στις 31 Μαΐου 1888.