Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κεστεντηλίου κυρός Ιλαρίων. (περ. 1800-1884).
(Βουλγαρική Εξαρχία).

Ο κατά κόσμον Ιβάν Ιβάνωφ γεννήθηκε στο χωριό Γκόρνι Τσουκάνι κοντά στην πόλη Έλενα της Βουλγαρίας (στην Οθωμανική αυτοκρατορία τότε) το 1800 ή το 1801. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Καπινώβου (στην περιοχή του Μεγάλου Τυρνόβου). Υπηρέτησε στη Μητρόπολη Τορνόβου ως Διάκονος, Πρεσβύτερος και Πρωτοσύγκελος. Στις 23 Μαΐου 1850 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Αξιουπόλεως, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Τορνόβου. Χειροτονήθηκε στον βαθμό του Επισκόπου τον Ιούνιο του 1850 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο χωριό Αρμπανάσι (Αρβανιτοχώριον, κοντά στο Μεγάλο Τύρνοβο). Τον Μάρτιο του 1852 εξελέγη Επίσκοπος Λοβτσού (υπό τη Μητρόπολη Τορνόβου). Το 1868 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Στις 20 Δεκεμβρίου 1868 αποσχίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Στις 15 Ιανουαρίου 1872 καθαιρέθηκε. Στις 12 Φεβρουαρίου 1872 εξελέγη πρώτος Έξαρχος της Βουλγαρικής Εξαρχίας. Ωστόσο εξαναγκάστηκε σε παραίτηση μετά από πέντε ημέρες. Στις 13 Μαΐου 1872 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον αφόρισε. Τον Ιούλιο του 1872 εξελέγη Εξαρχικός Μητροπολίτης Κεστεντηλίου. Εκοιμήθη στο Κιουστεντίλ στις 2 Φεβρουαρίου 1884.