Ο
κατά κόσμον Ντόντσο Ιβάνωφ Σπασώφ γεννήθηκε στην κωμόπολη Κοπρίβστιτσα (Koprivshtitsa)
του Νομού Σόφιας της Βουλγαρίας (στην Οθωμανική αυτοκρατορία τότε). Το 1847
εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους. Υπηρέτησε ως
Πρωτοσύγκελος της Επισκοπής Βράτσης (1850-1852). Τον Δεκέμβριο του 1852
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βράτσης. Στις 12 (ή 13) Νοεμβρίου 1860 εξελέγη
Μητροπολίτης Νυσσάβας. Στις 19 Απριλίου 1861 εξελέγη Μητροπολίτης Σοφίας.
Στις 28 Δεκεμβρίου 1868 παραιτήθηκε αλλά η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή από
την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το 1871 προσχώρησε στη
Βουλγαρική Εξαρχία. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1872 καθαιρέθηκε από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο. Τον Οκτώβριο του 1872 εξελέγη Εξαρχικός Μητροπολίτης Σκοπίων.
Έλαβε το Οθωμανικό Βεράτιο επικύρωσης της εκλογής του το 1874. Στις 11
Ιουλίου 1874 παραιτήθηκε. Εκοιμήθη στο Μεσάχωρο (Ortakoy)
της Κωνσταντινουπόλεως στις 9 Αυγούστου
1875. Η σορός του μεταφέρθηκε στον Βαλατά της Κωνσταντινουπόλεως και
κηδεύθηκε την επομένη στον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου προεξάρχοντος του
Εξαρχικού Μητροπολίτου Φιλιππουπόλεως Παναρέτου. |