Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λιθουανίας και Βίλνας κυρός Ιωσήφ. (1798-1868).
(Εκκλησία της Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ιωσήφ Ιωσήφωβιτς Σεμάσκο γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1798 στο χωριό Παυλόβσκ της Κομητείας Λίποβετς του Κυβερνείου Κιέβου. Στις 26 Δεκεμβρίου 1820 χειροτονήθηκε Διάκονος στους κόλπους της Ελληνοκαθολικής (Ουνιτικής) Εκκλησίας. Στις 28 Δεκεμβρίου 1821 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1827 κατέθεσε τις πρώτες προτάσεις του για τη σταδιακή επαναφορά των Ουνιτών στην Ορθοδοξία. Με βάσ τις προτάσεις αυτές τον Απρίλιο του 1828 ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικόλαος ο Α΄ μείωσε τον αριθμό των Ελληνοκαθολικών Επισκοπών από τέσσερις σε δύο. Το 1829 εκάρη μοναχός. Στις 4 Αυγούστου 1829 χειροτονήθηκε Ουνίτης Επίσκοπος Μοστισλάβου, Βικάριος της Ουνιτικής Επισκοπής Πόλοτσκ. Στις 2 Απριλίου 1833 τοποθετήθηκε Ουνίτης Επίσκοπος Λιθουανίας. Στις 12 Φεβρουαρίου 1839 υπέγραψε μαζί με άλλους δύο Ουνίτες Επισκόπους αίτηση υπαγωγής στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία έγινε αποδεκτή στις 25 Μαρτίου 1839. Στις 30 Μαρτίου 1839 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 6 Απριλίου 1840 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της νεοσύστατης Επισκοπής Λιθουανίας και Βίλνας με έδρα το Ζιροβίτσι της Λευκορωσίας. Το 1842 η έδρα της Επισκοπής μεταφέρθηκε στη Βίλνα. Στις 30 Μαρτίου 1852 προήχθη σε Μητροπολίτη. Εκοιμήθη στη Βίλνα στις 23 Νοεμβρίου 1868.