Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Αθηνών κυρός Νεόφυτος. (1762-1861).
(Εκκλησία της Ελλάδος).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Μεταξάς γεννήθηκε στην Αθήνα  στις 2 Νοεμβρίου 1762. Δάσκαλοί του στην Αθήνα υπήρξαν ο Ιωάννης Βενιζέλος και ο Ιωάννης Βόδας. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Πεντέλης. Στις 7 Αυγούστου 1792 χειροτονήθηκε Διάκονος. Τα επόμενα χρόνια διέμενε στην Κωνσταντινούπολη κοντά στον θείο του Μητροπολίτη Καισαρείας Γρηγόριο (1773-1796). Το 1803 προσλήφθηκε ως Αρχιδιάκονος στην Επισκοπή Ταλαντίου. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ταλαντίου. Συμμετείχε ενεργά στον απελευθερωτικό αγών του 1821 παίρνοντας μέρος σε μάχες και εθνοσυνελεύσεις και ασκώντας διάφορα καθήκοντα σε εκτελεστικά όργανα της επανάστασης. Την 1 Μαΐου 1821 μαζί με άλλους 6 αρχιερείς λόγω της συμμετοχής τους στην Ελληνική επανάσταση καθαιρέθηκε στην τάξη των λαϊκών από τον Πατριάρχη Ευγένιο τον Β΄ αλλά η καθαίρεση αυτή δεν συμπεριλήφθηκε στους Πατριαρχικούς Κώδικες (πιθανόν την ακύρωσε ο ίδιος ο Πατριάρχης Ευγένιος ο Β΄ ή ο άμεσος διάδοχός του). Η μετέπειτα αντιμετώπιση αυτών των αρχιερέων από την Πατριαρχική Σύνοδο δείχνει ότι οι καθαιρέσεις τους είτε δεν ελήφθησαν ως εκτελεσμένες, είτε ακυρώθηκαν λίγο μετά την έκδοσή τους, (στην πράξη της καθαίρεσης του το κοσμικό του όνομα αναφέρεται ως “Νικήτας”). Το 1824 με απόφαση της επαναστατικής κυβερνήσεως διορίστηκε τοποτηρητής της Μητροπόλεως Αθηνών και των Επισκοπών Παροναξίας και Ύδρας. Με Βασιλικό Διάταγμα της 21 Νοεμβρίου 1833 και μετά τη μονομερή ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος τοποθετήθηκε Επίσκοπος Αττικής. Μετά την κανονική ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος και την έκδοση του Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου της 28 Ιουνίου 1850 εξελέγη ο πρώτος Μητροπολίτης Αθηνών και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1861.