ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΡΩΣΙΑΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΟΔΑΡ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΑΝ

    Διεύθυνση: ul. Bratjev Ignatovyh 128, 350002 Krasnodar, ROSSIJA.

    Κρασνοντάρ: (ρωσ. Краснодар). Πόλη της Ρωσίας στον Βόρειο Καύκασο, πρωτεύουσα του ομώνυμου Νομού. Η πόλη ονομαζόταν μέχρι το 1920 Αικατερινοντάρ δηλαδή δώρο της Αικατερίνης. Η ονομασία οφείλεται στο γεγονός ότι η Μεγάλη Αικατερίνη, αυτοκράτειρα της Ρωσίας, παραχώρησε τα εδάφη του Κουμπάν στους Κοζάκους της Μαύρης θάλασσας και λόγω του Καθεδρικού Ναού της πόλεως επ ονόματι της Αγίας Αικατερίνης.
    Το Αικατερινοντάρ χτίστηκε το 1794 στις όχθες του ποταμού Κουμπάν. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο υπεράσπισης των συνόρων της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και επιβεβαίωσης της κυριαρχίας της Ρωσίας στην περιοχή της Κιρκασίας, η οποία διεκδικείτο από τους Οθωμανούς. Πολύ γρήγορα η πόλη εξελίχθηκε σε εμπορικό κέντρο. Το 1920 μετωνομάστηκε σε "Κρασνοντάρ". Κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο καταλήφθηκε από τους Γερμανούς (Αύγουστος 1942-Φεβρουάριος 1943).
    Πληθυσμός (το 2010): 744.995 κάτοικοι (το 90% Ρώσοι. Επίσης 1.509 Έλληνες).

    Κουμπάν: (ρωσ. Кубань). Γεωγραφική περιοχή της Ρωσίας στον Βόρειο Καύκασο, η οποία διαρρέεται από τον ομώνυμο ποταμό. Η γεωγραφική περιοχή του Κουμπάν περιλαμβάνει τον Νομό Κρασνοδάρ, τις Αυτόνομες Δημοκρατίες της Αδυγέας και των Καράτσαϊ-Τσερκεσσίων (Κιρκασίας) καθώς επίσης και τμήματα των Νομών Σταυρουπόλεως και Ροστόβου. Στα μέσα του 18ου αιώνα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Κουμπάν Κιρκάσιοι της φυλής Αδυγέας. Στα τέλη του 18ου αιώνα και τις αρχές του 19ου η περιοχή εποικίστηκε από Κοζάκους της Μαύρης Θάλασσας και της περιοχής του Ντον.

    Αικατερινοδάρ και Κουμπάν Επισκοπή: Ο Χριστιανισμός στην περιοχή του Καυκάσου συνδέεται με τη δράση των Αποστόλων Ανδρέου, Σίμωνος του Ζηλωτού και Βαρθολομαίου. Ωστόσο μόλις κατά τα τέλη του 18ου αιώνα μετά την εγκατάσταση των πρώτων Κοζάκων στην περιοχή του Κουμπάν λαμβάνεται μέριμνα για την ένταξη της περιοχής αρχικά στην Επισκοπή του Αικατερινοσλάβ (σημερινού Δνεπροπετρώβ). Το 1799 η περιοχή του Κουμπάν υπήχθη στην Επισκοπή Αστραχανίου, το 1820 στην Επισκοπή Νοβοτσερκάσκ και το 1842 στην Επισκοπή Καυκάσου.
    Το 1885 παρουσιάστηκε ανάγκη ανασυγκρότησης της Επισκοπής του Καυκάσου. Ένα τμήμα της προσαρτήθηκε στην Επισκοπή Βλαδικαυκάσου και ένα άλλο στην Επισκοπή Σουχούμης. Η υπόλοιπη Επαρχία, στην οποία περιλαμβανόταν και η περιοχή του Κουμπάν αποτέλεσε την Επισκοπή Σταυρουπόλεως και Αικατερινοδάρ.
    Στις 25 Δεκεμβρίου 1907 ιδρύθηκε το Βικαριάτο του Γέισκ με έδρα το Αικατερινοδάρ και δικαιοδοσία στη Δυτική περιοχή του Κουμπάν. Στις 3 Φεβρουαρίου 1908 πρώτος Επίσκοπος Γέισκ χειροτονήθηκε ο Ιωάννης Λεβίτσκη (1857-1923;). Το 1916 τέθηκε για πρώτη φορά το ζήτημα ίδρυσης ανεξάρτητης Επισκοπής στην περιοχή του Δυτικού Κουμπάν. Ωστόσο η Ιερά Σύνοδος δεν προχώρησε στην ίδρυση ανεξάρτητης Επισκοπής αλλά στις 30 Σεπτεμβρίου 1916 ανέθεσε αυξημένες αρμοδιότητες στον Βικάριο Επίσκοπο με έδρα το Αικατερινοδάρ, ο τίτλος του οποίου μεταβλήθηκε από Γέισκ σε "Αικατερινοδάρ και Κουμπάν".
    Τελικά στις 18 Ιουνίου 1919 με απόφαση της Προσωρινής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Διοίκησης της Νοτιοανατολικής Ρωσίας (μετέπειτα "Σύνοδος του Καρλοβικίου") το Βικαριάτο του Αικατερινοδάρ και Κουμπάν μετατράπηκε σε ανεξάρτητη Επισκοπή. Την εποχή αυτή λειτουργούσαν στην περιοχή του Κουμπάν περίπου 500 Ναοί και Ευκτήριοι Οίκοι. Στις αρχές του 1920 η διοίκηση της νεοσύστατης Επισκοπής αφαιρέθηκε από τον Επίσκοπο Ιωάννη Λεβίτσκη και ανατέθηκε στον Πρόεδρο της Προσωρινής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Διοίκησης της Νοτιοανατολικής Ρωσίας Μητροπολίτη Κιέβου Αντώνιο Χραποβίτσκη. Μετά την κατάληψη του Κουμπάν από τον Κόκκινο στρατό το 1921 ο Επίσκοπος Ιωάννης Λεβίτσκη επανήλθε στη θέση του και προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το ίδιο έτος το Αικατερινοδάρ μετωνομάστηκε σε "Κρασνοδάρ" και η Επισκοπή από Αικατερινοδάρ και Κουμπάν σε "Κρασνοδάρ και Κουμπάν".
    Το 1922 μετά την προσχώρηση του Αρχιεπισκόπου Ιωάννου Λεβίτσκη στη "ζώσα Εκκλησία" τη διοίκηση της Επισκοπής Κρασνοδάρ ανέλαβε ο Βικάριος Επίσκοπος Γέισκ Ευσέβιος Ροζντεστβένσκη (1886-1937). Το ίδιο έτος ξεκίνησαν διώξεις εναντίον των χριστιανών στην περιοχή του Κουμπάν και δήμευση της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Ταυτόχρονα η παρουσία της σχισματικής "ζώσας Εκκλησίας" υπήρξε πολύ έντονη μέχρι τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Το 1923 ο Επίσκοπος Γέισκ Ευσέβιος Ροζντεστβένσκη συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Ιρκούτσκ. Η Επισκοπή Κρασνοδάρ έμεινε ακέφαλη μέχρι το 1926. Στις 20 Αυγούστου 1926 εξελέγη Επίσκοπος Κρασνοδάρ και Κουμπάν ο μέχρι τότε τοποτηρητής Επίσκοπος Σταυρουπόλεως Ιννοκέντιος Λετιάεφ (1882-1937, ανακηρύχτηκε άγιος).
    Κατά την περίοδο που ακολούθησε και μέχρι το 1960 υπηρέτησαν στην Επισκοπή Κρασνοδάρ και Κουμπάν οι εξής Αρχιερείς: Θεόφιλος Μπογκογιαβλένσκη (1886-1933), από π. Νέου Τορζόκ, από το 1927 μέχρι το 1933 οπότε και εκτελέστηκε, Θεοδόσιος Βασίνσκη (1876-1937), από Μογιλιέβου, από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο του 1933, ο οποίος δεν μπόρεσε λόγω σύλληψής του να μεταβεί στο Κρασνοδάρ, Πάμφιλος Λιασκόβσκη (1883-1936), από Ποδόλσκ, από το 1933 μέχρι το 1936 οπότε και βρέθηκε κρεμασμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, Σωφρόνιος Αρεφέεφ (1879-1937), από Ιζέβου, από το 1936 μέχρι το 1937 οπότε εκτελέστηκε, Φώτιος Τοπίρο (1884-1952), από Πρεσβύτερος (πρώην σχισματικός Επίσκοπος), από το 1943 μέχρι το 1944 οπότε εξελέγη Επίσκοπος Χερσώνος, Φλαβιανός Ιβάνωφ (1889-1958), από Πρεσβύτερος (πρώην σχισματικός Επίσκοπος Κρασνοδάρ), από το 1944 μέχρι το 1949 οπότε και εξελέγη Επίσκοπος Ορέλ, Ερμογένης Κόζιν (1880-1954), από Καζάν, από το 1949 μέχρι το 1954 οπότε και εξελέγη Μητροπολίτης Αλεουτίων και Βορείου Αμερικής.
    Το 1991 υπήχθησαν στην Επισκοπή Κρασνοδάρ και οι Ενορίες του Πατριαρχείου Ρωσίας στην Αρμενία (είχαν δοθεί το 1943 στο Πατριαρχείο Γεωργίας).
    Στις 26 Φεβρουαρίου 1994 η Επισκοπή Κρασνοδάρ και Κουμπάν διαιρέθηκε στις Επισκοπές:
α) Κρασνοδάρ και Νέας Ρωσικής, η οποία περιέλαβε τις Ενορίες στην Αρμενία και από τον Νομό Κρασνοδάρ τις πόλεις Κρασνοδάρ, Gelendzhik, Goryachy Klyuch, Novorossiysk, Sochi και τις Επαρχίες Abinsky, Anapsky, Apsheronsky, Belorechensky, Bryukhovetsky, Dinskoy, Kalininsky, Kanevskoy, Korenovsky, Krasnoarmeysky, Krymsky, Kushchyovsky, Leningradsky, Primorsko-Akhtarsky, Seversky, Shcherbinovsky, Slavyansky, Starominsky, Tbilissky, Temryuksky, Timashyovsky, Tuapsinsky, Ust-Labinsky, Vyselkovsky, Yeysky και
β) Μαϊκόπ και Αρμαβίρ, η οποία περιέλαβε την Αυτόνομη Δημοκρατία της Αδυγέας και από τον Νομό Κρασνοδάρ τις πόλεις Αρμαβίρ, Kropotkin και τις Επαρχίες Beloglinsky, Gulkevichsky, Kavkazsky, Krylovsky, Kurganinsky, Labinsky, Mostovsky, Novokubansky, Novopokrovsky, Otradnensky, Pavlovsky, Tikhoretsky και Uspensky.
    Στις 28 Δεκεμβρίου 2000 η Επισκοπή Μαϊκόπ περιορίστηκε στην Αυτόνομη Δημοκρατία της Αδυγέας και ονομάστηκε "Μαϊκόπ και Αδυγέας". Οι υπόλοιπες πόλεις και Επαρχίες του Νομού Κρασνοδάρ επιστράφηκαν στην Επισκοπή Κρασνοδάρ.
    Στις 3 Απριλίου 2001 η Επισκοπή Κρασνοδάρ και Νέας Ρωσικής μετωνομάστηκε σε "Αικατερινοδάρ και Κουμπάν".
    Στις 12 Μαρτίου 2013 η Επισκοπή Αικατερινοδάρ και Κουμπάν διαιρέθηκε στις Επισκοπές:
α) Αικατερινοδάρ και Κουμπάν, η οποία περιέλαβε τις Ενορίες στην Αρμενία και από τον Νομό Κρασνοδάρ τις πόλεις Κρασνοδάρ, Σότσι και Γκοριάτσι Κλιουτς και τις Επαρχίες Abinsky, Apsheronsky, Belorechensky, Dinskoy, Krasnoarmeysky, Seversky και Tuapsinsky,
β) Αρμαβίρ και Λάμπινσκ, η οποία περιέλαβε από τον Νομό Κρασνοδάρ την πόλη Αρμαβίρ και τις Επαρχίες Gulkevichsky, Kurganinsky, Labinsky, Mostovsky, Novokubansky, Otradnensky, Uspensky και Ust-Labinsky,
γ) Γέισκ και Τιμασιόβσκ, η οποία περιέλαβε από τον Νομό Κρασνοδάρ τις Επαρχίες Yeysky, Bryukhovetsky, Kalininsky, Kanevskoy, Kushchyovsky, Leningradsky, Primorsko-Akhtarsky, Starominsky, Timashyovsky και Shcherbinovsky και
δ) Τιχορέτσκ και Κορενόβσκ, η οποία περιέλαβε από τον Νομό Κρασνοδάρ τις Επαρχίες Tikhoretsky, Beloglinsky, Vyselkovsky, Kavkazsky, Korenovsky, Krylovsky, Novopokrovsky, Pavlovsky, Tbilissky καθώς και την πόλη Kropotkin.
    Οι ανωτέρω τέσσερις Επισκοπές αποτέλεσαν τη Μητρόπολη Κουμπάν επικεφαλής της οποίας τέθηκε ο Επίσκοπος Αικατερινοδάρ.

    Επισκοπικός κατάλογος (υπό σύνταξη).

1) Βίκτωρ Σβιάτιν: 31 Μαΐου 1956-18 Σεπτεμβρίου 1966. Από Πεκίνου. Κοίμηση. Αρχιεπίσκοπος. Από 20 Μαΐου 1961 Μητροπολίτης.

Τοποτηρητής ο Σταυρουπόλεως και Μπακού Μιχαήλ: 18 Σεπτεμβρίου 1966-8 Οκτωβρίου 1966.

2) Αλέξιος Κονόπλεφ: 8 Οκτωβρίου 1966-10 Απριλίου 1978. Από Ρίγας. Εις Καλλίνιν. Αρχιεπίσκοπος.

3) Ερμογένης Ορέχωφ: 10 Απριλίου 1978-27 Ιανουαρίου 1980. Από Καλλίνιν. Κοίμηση. Αρχιεπίσκοπος.

Τοποτηρητής ο Σταυρουπόλεως και Μπακού Αντώνιος: 27 Ιανουαρίου 1980-24 Απριλίου 1980.

4) Βλαδίμηρος Κοτλιάρωφ: 24 Απριλίου 1980-12 Μαΐου 1987. Από Βλαδίμης. Εις Πσκώβου. Αρχιεπίσκοπος.

5) Ισίδωρος Κιριτσένκο: 12 Μαΐου 1987-σήμερα. Από Αρχαγγέλου. Επίσκοπος. Από τις 10 Μαρτίου 1989 Αρχιεπίσκοπος και από τις 25 Φεβρουαρίου 2001 Μητροπολίτης.

Χάρτης της Επισκοπής Αικατερινοδάρ και Κουμπάν.

Αναθεώρηση: Κυριακή, 16 Αυγούστου 2020.