ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΡΩΣΙΑΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΛΑΤΙΡΣΚ ΚΑΙ ΠΟΡΕΤΣΚΟΓΕ
Αλατίρ: (ρωσ. Ала́тырь). Πόλη της Ρωσίας στη Δημοκρατία της Τσουβασίας. Είναι χτισμένη στη συμβολή των ποταμών Σούρα και Αλατίρ. Είναι μία από τις παλαιότερες πόλεις της Τσουβασίας. Ιδρύθηκε το 1552. Απέκτησε το καθεστώς της πόλης το 1780. Μέχρι το 1925 ήταν ενταγμένη στο Κυβερνείο του Σιμπίρσκ. Από το 1925 μέχρι το 1992 η πόλη ήταν ενταγμένη στην Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσουβασίας. Πληθυσμός (το 2010): 38.203 κάτοικοι. Το 87 % του πληθυσμού της είναι Ρώσοι.
Πορέτσκογε: (ρωσ. Порецкое). Κωμόπολη της Ρωσίας στη Δημοκρατία της Τσουβασίας, πρωτεύουσα της Επαρχίας Πορέτσκη. Είναι χτισμένη στην κοιλάδα του ποταμού Σούρα σε απόσταση 150 χλμ. από το Τσεμποξάρυ. Πληθυσμός (το 2009): 10.348 κάτοικοι.
Αλατίρσκ και Πορέτσκογε Επισκοπή: (Алатырская
и Порецкая епархия). Η Επισκοπή Αλατίρσκ ιδρύθηκε το 1912 ως Βικαριάτο της
Επισκοπής Σιμπίρσκ (Ουλιανώβου αργότερα). Βοηθοί Επίσκοποι με τον τίτλο αυτό
εκλέγονταν μέχρι το 1934. Στις 24 Δεκεμβρίου 2004 η Επισκοπή Αλατίρσκ
επανιδρύεται ως Βικαριάτο της Επισκοπής Τσεμποξάρυ αυτή τη φορά. Μέχρι το 2012
δύο Επίσκοποι φέρουν τον τίτλο Αλατίρσκ ως Βοηθοί Επίσκοποι.
Στις 4 Οκτωβρίου 2012 η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Ρωσίας
αποφάσισε τη διαίρεση της Επισκοπής Τσεμποξάρυ και Τσουβασίας στις Επισκοπές: α)
Τσεμποξάρυ και Τσουβασίας, β) Κανάς και Γιαντικώβου και γ) Αλατίρσκ και
Πορέτσκογε.
Στη δικαιοδοσία της Επισκοπής Αλατίρσκ και Πορέτσκογε
υπήχθησαν οι Επαρχίες Αλατίρ πόλη και επαρχία (Alatyrsky), Μπατιρέβου (Batyrevsky),
Ιμπρέσης (Ibresinsky), Πορέτσκογε (Poretsky) και Σεμούρσας (Shemurshinsky)
της Δημοκρατίας της Τσουβασίας.
Ονομασίες:
Βικαριάτο:
Αλατίρσκ: 1912-1937.
Επισκοπή:
Αλατίρσκ και Πορέτσκογε: 4 Οκτωβρίου 2012-σήμερα.
Επισκοπικός κατάλογος (υπό σύνταξη).
| Ναζάριος Αντρέγεφ | 1 Ιουλίου 1912-9 Φεβρουαρίου 1918 | Από Πρεσβύτερος | Εις Ιενεσέης | 1865-1940 |
| Τύχων Βασιλιέφσκη | 9 Φεβρουαρίου 1918-Ιανουάριος 1920 | Από Κούρσκ | Σχολάζων | 1867-1926 |
| Γουρίας Στεπάνωφ | 26 Ιανουαρίου 1920-26 Ιουνίου 1921 | Από Πρεσβύτερος | Σχολάζων | 1880-1937 |
| Ιωακείμ Μπλαγκοβίντωφ | 27 Ιουνίου 1921-29 Σεπτεμβρίου 1927 | Από Πρεσβύτερος | Εις Ουλιανώβου | 1860-1930 |
| Μητροφάνης Γκρινώφ | 29 Σεπτεμβρίου 1927-29 Οκτωβρίου 1930 | Από π. Αξάη | Εις Ουλιανώβου | 1873-1938 |
| Ιωαννίκιος | 29 Οκτωβρίου 1930-1933 | |||
| Ιννοκέντιος Ποσπέλωφ | 1933-1934 | |||
| Για την περίοδο 1937-2012 βλέπε Επισκοπή Τσεμποξάρυ. | ||||
α) Βοηθοί Επίσκοποι της Επισκοπής Τσεμποξάρυ.
1) Σαββάτιος Αντώνωφ: 30 Ιανουαρίου 2005-10 Οκτωβρίου 2009. Από Πρεσβύτερος. Εις Ουλάν Ουντέ.
2) Στέφανος Γκορντέεφ: 25 Δεκεμβρίου 2011-4 Οκτωβρίου 2012. Από Πρεσβύτερος. Εις Κανάς.
β) Επαρχιούχοι Επίσκοποι.
3) Θεόδωρος Μπελκώφ: 2 Δεκεμβρίου 2012-σήμερα.
Αναθεώρηση: Πέμπτη, 10 Σεπτεμβρίου 2020.