ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ

    Αθήνα: Πρωτεύουσα πόλη της Ελλάδας. Η Αθήνα κατοικήθηκε ήδη κατά την Προελληνική εποχή. Κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο φαίνεται να υπήρχε εξάρτηση της πόλης από τη Μινωική Κρήτη. Η πόλη πέρασε διαδοχικά από τη Βασιλεία στην Τυραννίδα και κατόπιν στο Δημοκρατικό πολίτευμα. Αντιστάθηκε με σθένος μαζί με τη Σπάρτη στον Περσικό κίνδυνο, ο οποίος αποσοβήθηκε οριστικά το 479 π.Χ. Τα επόμενα χρόνια η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή και ιδίως κατά τον λεγόμενο χρυσό αιώνα του Περικλή (5ος αι. π.Χ.). Ακολούθησε ο εμφύλιος Πελοποννησιακός πόλεμος, ο οποίος έληξε με ήττα της Αθήνας από τη Σπάρτη (404 π.Χ.). Κατόπιν η πόλη πέρασε στην επιρροή των Μακεδόνων ενώ τον 1ο π.Χ. αιώνα καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους.
    Κατά τη Βυζαντινή περίοδο η Αθήνα περιέπεσε σε παρακμή και αφάνεια. Κατά τη Λατινοκρατία έγινε πρωτεύουσα του Φραγκικού Δουκάτου των Αθηνών. Το 1458 καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς. Το 1833 έγινε πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
    Πληθυσμός του Δήμου Αθηναίων (το 2011): 664.046 κάτοικοι.

    Αθηνών Αρχιεπισκοπή: Πρώτος κήρυξε τον Χριστιανισμό στην Αθήνα ο Απόστολος Παύλος κατά την 2η Αποστολική του περιοδεία (49-52 μ.Χ). Κατά την εκεί παραμονή του Αποστόλου Παύλου βαφτίστηκε Χριστιανός ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης πρώτος Επίσκοπος Αθηνών. Στην πόλη αναπτύχθηκε μικρή χριστιανική Κοινότητα, η οποία δεν αυξήθηκε καθόλου κατά τη διάρκεια των διωγμών καθώς η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της πόλεως παρέμενε πιστή στην Εθνική θρησκεία. Κατά τον επί Δεκίου διωγμό το 250 μ.Χ. μαρτύρησε ο Επίσκοπος Αθηνών Λεωνίδας. Η Αθήνα ωστόσο και μετά το τέλος των διωγμών παρέμενε μια ουδέτερη πόλη στην οποία συναντιούνταν ειρηνικά η Εθνική θρησκεία με τον Χριστιανισμό. Κατά την περίοδο αυτή η Εκκλησία των Αθηνών και ο Επίσκοπός της υπάγονται εκκλησιαστικώς στον Πάπα της Ρώμης.
    Από τον 6ο αιώνα και μετά η Αθήνα περιέπεσε σε άσημη πολίχνη και συνέχιζε να υπάγεται στον θρόνο της Ρώμης μέχρι τον 8ο αιώνα οπότε ο Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος την υπήγαγε στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αρχικά υπήρξε αυτοκέφαλη Επισκοπή (8ος αι.-μέσα 9ου αι), έπειτα Αρχιεπισκοπή (μέσα 9ου αι.-τέλη 9ου αι.) και κατόπιν Μητρόπολη (τέλη 9ου αι. και εξής). Η Μητρόπολη Αθηνών κατείχε την 28η θέση μεταξύ των Μητροπόλεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και είχε 10 Επισκοπές στη δικαιοδοσία της.
    Κατά την Φραγκοκρατία η Αθήνα μεταβλήθηκε σε Λατινική Μητρόπολη με αυξημένο αριθμό υποκειμένων Επισκοπών. Η κατάσταση αυτή διήρκεσε μέχρι τον 15ο αιώνα οπότε η Αθήνα περιήλθε στα χέρια των Οθωμανών και έγινε και πάλι Ορθόδοξη Μητρόπολη. Κατά την Οθωμανική περίοδο η Μητρόπολη Αθηνών κατέχει την 18η θέση στο Συνταγμάτιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου με 5 υποκείμενες Επισκοπές. Κατά την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830 τοποτηρητής της Μητροπόλεως Αθηνών ήταν ο Επίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυτος.
    Μετά την κατά την 16η Ιουλίου 1833 μονομερή ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος η Μητρόπολη Αθηνών υποβιβάστηκε σε Επισκοπή, όπως και όλες οι υπόλοιπες εκκλησιαστικές επαρχίες του ελληνικού βασιλείου, με τον τίτλο "Αττικής". Η Επισκοπή Αττικής περιλάμβανε τις Επαρχίες Αττικής και Μεγαρίδος εκτός από τη νήσο Σαλαμίνα, η οποία υπήχθη στην Επισκοπή Αιγίνης. Μετά την επίσημη ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1850 η Επισκοπή Αττικής ανυψώθηκε σε Μητρόπολη Αθηνών. Το 1852 μετά την παραίτηση του Επισκόπου Αιγίνης Σαμουήλ τα νησιά Αίγινα, Σαλαμίνα και Αγκίστρι, τα οποία αποτελούσαν την Επισκοπή Αιγίνης υπήχθησαν στη Μητρόπολη Αθηνών. Το 1922 η Μητρόπολη Αθηνών ονομάστηκε Αρχιεπισκοπή Αθηνών και όλες οι υπόλοιπες εκκλησιαστικές επαρχίες ονομάστηκαν Μητροπόλεις.
    Στις 26 Μαΐου 1926 εκδόθηκε Ν.Δ. από το δικτατορικό καθεστώς του Παγκάλου με το οποίο ιδρυότανε η Μητρόπολη Μεγάρων, αποσπωμένη από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Σύμφωνα με το εν λόγω Ν.Δ. η Μητρόπολη Μεγάρων θα περιλάμβανε τις Επαρχίες Μεγαρίδος και Αιγίνης και την Κοινότητα Αχαρνών. Έδρα της νέας Μητροπόλεως οριζότανε χειμερινή τα Μέγαρα και θερινή η Ελευσίνα. Ωστόσο το σχετικό Ν.Δ. δεν εφαρμόστηκε ποτέ λόγω αντίδρασης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου και πτώσης του καθεστώτος του Παγκάλου.
    Το 1936 με τον Α.Ν. 136 ιδρύθηκε η Μητρόπολη Αττικής, η οποία αποσπάστηκε από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και περιέλαβε τις Επαρχίες Αττικής και Μεγαρίδος εκτός από τις πόλεις Αθήνα, Πειραιά και τα περίχωρά τους ενώ η Αίγινα υπήχθη στη Μητρόπολη Ύδρας. Έδρα της νέας Μητροπόλεως ορίστηκε η Κηφισιά.
    Με το Β.Δ. της 17ης Δεκεμβρίου 1959, το οποίο εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του Ν. 3952/1959 ιδρύθηκε η Μητρόπολη Πειραιώς, η οποία αποσπάστηκε από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και περιέλαβε την περιφέρεια του τέως Δήμου Πειραιώς. Το Β.Δ. προέβλεπε ότι η νέα Μητρόπολη θα ιδρυόταν αμέσως μετά τη χηρεία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Έτσι το 1962 μετά την κοίμηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Θεοκλήτου ενεργοποιήθηκε η Μητρόπολη Πειραιώς. Με αυτόν τον τρόπο η περιφέρεια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών μειώθηκε καθώς αποσπάστηκαν από αυτήν οι Δήμοι Πειραιώς, Δραπετσώνας, Κερατσινίου, Νικαίας, Περάματος και Κορυδαλλού και αποτέλεσαν τη νέα Μητρόπολη Πειραιώς.
    Με το Β.Δ. 28/26-1-1971 αποσπάστηκαν από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και υπήχθησαν στη Μητρόπολη Νικαίας οι Δήμοι Χαϊδαρίου, Αιγάλεω και Αγίας Βαρβάρας καθώς και η περιοχή του Γ΄ Νεκροταφείου Αθηνών.
    Με το Ν.Δ. 411/16-5-1974 ιδρύθηκαν οι εξής Μητροπόλεις, οι οποίες αποσπάστηκαν από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών: α) Νέας Σμύρνης, β) Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, γ) Περιστερίου και δ) Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού.
    Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών περιλαμβάνει (2014) τις εξής Αρχιερατικές Επιτροπείες:
α) Κέντρου Αθηνών 1
β) Θησείου - Άνω Πετραλώνων - Κουκακίου
γ) Κέντρου Αθηνών 2
δ) Κάτω Πετραλώνων - Ταύρου
ε) Κεραμεικού - Βοτανικού
στ) Ακαδημίας Πλάτωνος, Κολοκυνθούς, Σκουζέ.
ζ) Αχαρνών – Πατησίων - Σεπολίων.
η) Κάτω Πατησίων
θ) Άνω Πατησίων - Γαλατσίου.
ι) Κυψέλης.
ια) Γκύζη - Αμπελοκήπων.
ιβ) Γουδή - Ζωγράφου.
ιγ) Σταδίου - Ιλισσού.
ιδ) Αγίου Δημητρίου.
ιε) Ηλιουπόλεως.
ιστ) Καλλιθέας.
ιζ) Μοσχάτου – Τζιτζιφιών
ιη) Παπάγου – Ψυχικού.
ιθ) Χαλανδρίου - Βριλισσίων
κ) Χολαργού - Αγίας Παρασκευής.
κα) Κάτω Χαλανδρίου

    Επισκοπικός κατάλογος (υπό σύνταξη).

Προκόπιος Γεωργιάδης 11 Ιουνίου 1874-30 Ιανουαρίου 1889 Από Μεσσηνίας Κοίμηση 1815-1889
Γερμανός Καλλιγάς 5 Ιουλίου 1889-18 Ιανουαρίου 1896 Από Κεφαλληνίας Κοίμηση 1844-1896
Προκόπιος Οικονομίδης 17 Οκτωβρίου 1896-9 Νοεμβρίου 1901 Από Πρεσβύτερος Σχολάζων 1837-1902
Θεόκλητος Μηνόπουλος το α΄ 4 Νοεμβρίου 1902-3 Οκτωβρίου 1917 Από Μονεμβασίας Καθαίρεση 1848-1931
Μελέτιος Μεταξάκης 28 Φεβρουαρίου 1918-16 Νοεμβρίου 1920 Από Κιτίου Σχολάζων 1871-1935
Θεόκλητος Μηνόπουλος το β΄ 16 Νοεμβρίου 1920-3 Δεκεμβρίου 1922 Άρση καθαιρέσεως Καθαίρεση 1848-1931
Χρυσόστομος Παπαδόπουλος 25 Φεβρουαρίου 1923-22 Οκτωβρίου 1938 Από Πρεσβύτερος Κοίμηση 1868-1938
Χρύσανθος Φιλιππίδης 12 Δεκεμβρίου 1938-2 Ιουλίου 1941 Από Τραπεζούντος Σχολάζων 1881-1949
Δαμασκηνός Παπανδρέου 2 Ιουλίου 1941-20 Μαΐου 1949 Από π. Κορινθίας Κοίμηση 1890-1949
Σπυρίδων Βλάχος 4 Ιουνίου 1949-21 Μαρτίου 1956 Από Ιωαννίνων Κοίμηση 1873-1956
Δωρόθεος Κοτταράς 29 Μαρτίου 1956-26 Ιουλίου 1957 Από Λαρίσης Κοίμηση 1888-1957
Θεόκλητος Παναγιωτόπουλος 7 Αυγούστου 1957-4 Ιανουαρίου 1962 Από Πατρών Κοίμηση 1889-1962
Ιάκωβος Βαβανάτσος 12 Ιανουαρίου 1962-25 Ιανουαρίου 1962 Από Αττικής Σχολάζων 1895-1984
Χρυσόστομος Χατζησταύρου 14 Φεβρουαρίου 1962-11 Μαΐου 1967 Από Φιλίππων Σχολάζων 1880-1968
Ιερώνυμος Κοτσώνης 14 Μαΐου 1967-19 Δεκεμβρίου 1973 Από Πρεσβύτερος Σχολάζων 1905-1988
         

5) Σεραφείμ Τίκας: 12 Ιανουαρίου 1974-10 Απριλίου 1998. Από Ιωαννίνων. Κοίμηση.

6) Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης: 28 Απριλίου 1998-28 Ιανουαρίου 2008. Από Δημητριάδος. Κοίμηση.

7) Ιερώνυμος Λιάπης: 7 Φεβρουαρίου 2008-σήμερα. Από Θηβών.

    Χάρτης της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

 

    Αναγραφές στα Τακτικά. (Jean Darrouzès, A.A. Notitiae Episcopatuum Ecclesiae Constantinopolitanae, Texte Critique, Introduction et Notes, Institut Français d' Études Byzantines, Paris 1981).

ΤΑΚΤΙΚΟ

ΘΕΣΗ

Τακτικό 2
Τάξις προκαθεδρίας Μητροπολιτών
Η΄-Θ΄ αιώνες

ΛΔ΄ επαρχία Ελλάδος
ο Αθηνών

Τακτικό 3
Τάξις προκαθεδρίας των οσιωτάτων πατριαρχών, μητροπολιτών και αυτοκεφάλων
Τέλη Η΄ - Αρχές Θ΄ αιώνος

ΜΔ΄ επαρχία Ελλάδος
α΄ Αθήνα μητρόπολις
β΄ ο Κύδνας
γ΄ ο Κεού
δ΄ ο Βαλιαμίνας
ε΄ ο Μύκων
στ΄ ο Λιτνάδος
ζ΄ ο Οσπέους
η΄ ο Εδέψου
θ΄ ο Πορτίνου
ι΄ ο Καποίας
ια΄ ο Θερμοπυλών
ιβ΄ ο Σκαπφείας
ιγ΄ ο Ελατίας
ιδ΄ ο Αβαίας
ιε΄ ο Όπης
ιστ΄ ο Αναστασίας
ιζ΄ ο Βομελίτου
ιη΄ ο Αντιέδου
ιθ΄ ο Θιβαΐδου
κ΄ ο Δρυμίας
κα΄ ο Ύττου
κβ΄ ο Κηρονίας
κγ΄ ο Κοπονίας
κδ΄ ο Όλας
κε΄ ο Επίας
κστ΄ ο Θηβήπου
κζ΄ ο Λιβαδίας
κη΄ ο Πλατίας
κθ΄ ο Τλεσίνας
λ΄ ο Δαύμας
λα΄ ο Μεδάπας
λβ΄ ο Αμφησίας
λγ΄ ο Δελφών
λδ΄ ο Αμβροσίας
λε΄ ο Αμπισύρας
λστ΄ ο Στίπης
λζ΄ ο Θησάβας
λη΄ ο Εδοσθήνας
λθ΄ ο Πάδου
μ΄ ο Μεδάρας

Τακτικό 4
Τάξις προκαθεδρίας των οσιωτάτων πατριαρχών. Τάξις προκαθεδρίας μητροπολιτών και αυτοκεφάλων και επισκόπων τελούντων υπό τον αποστολικόν θρόνον ταύτης της θεοφυλάκτου και βασιλίδος πόλεως
Θ΄ αιών

Εισί δε και οι αποσπασθέντες εκ της ρωμαϊκής διοικήσεως,
νυν δε τελούντες υπό τον θρόνον Κωνσταντινουπόλεως
μητροπολίται και υφ' εαυτούς όντες επίσκοποι
ο Αθηνών
Ούτοι προσετέθησαν τη συνόδω Κωνσταντινουπόλεως
δια το υπό των εθνών κατέχεσθαι τον πάπαν
της πρεσβυτέρας Ρώμης

Τακτικό 5
Τάξις των υποκειμένων μητροπόλεων τω πατριαρχικώ θρόνω της θεοφυλάκτου πόλεως
Θ΄ αιών

Εισί δε και οι αποσπασθέντες εκ της ρωμαϊκής διοικήσεως,
νυν δε τελούντες υπό τον θρόνον Κωνσταντινουπόλεως,
προστεθέντες τη συνόδω Κωνσταντινουπόλεως
δια το υπό των εθνών κατέχεσθαι τον πάπαν
της πρεσβυτέρας Ρώμης
(επαρχία Ελλάδος)
ο Αθηνών

Τακτικό 6
Τάξις ονομάτων των οσίων μητροπολιτών
Θ΄ αιών

Εισί και οι υπό την Δύσιν
ο Αθηνών

Τακτικό 7
Νικολάου πατριάρχου του παλαιού (Μυστικού)
Τάξις των υποκειμένων μητροπόλεων τω αποστολικώ και πατριαρχικώ θρόνω της θεοφυλάκτου και βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως
Ι΄ αιών

ΚΗ΄ τη Αθηνών της Ελλάδος
α΄ ο Ευρίπου
β΄ ο Δαυλείας
γ΄ ο Κορωνείας
δ΄ ο Άνδρου
ε΄ ο Ωρεού
στ΄ ο Σκύρου
ζ΄ ο Καρύστου
η΄ ο Πορθμού
θ΄ ο Αυλώνος
ι΄ ο Σύρας

Τακτικό 8
Αι μητροπόλεις. Τάξις των υποκειμένων μητροπόλεων τω αποστολικώ και πατριαρχικώ θρόνω της θεοφυλάκτου και βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως
Ι΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι επαρχίας Ελλάδος
ο Αθηνών (ε΄)

Τακτικό 9
Εισί δε και όσοι εκάστη μητροπόλει υπόκεινται θρόνοι
ΙΒ΄ αιών

ΚΗ΄ τη Αθηνών της Ελλάδος
α΄ ο Ευρίπου
β΄ ο Διαυλείας
γ΄ ο Κορωνείας
δ΄ ο Άνδρου
ε΄ ο Ωρεού
στ΄ ο Σκύρου
ζ΄ ο Καρύστου
η΄ ο Πορθμού
θ΄ ο Αυλώνος
ι΄ ο Σύρας

Τακτικό 10
Όσοι εκάστη μητροπόλει υπόκεινται θρόνοι. Τάξις προκαθεδρίας των υπό τον αποστολικόν θρόνον Κωνσταντινουπόλεως τελούντων μητροπολιτών και των υπ αυτούς επισκόπων
ΙΒ΄ ή ΙΓ΄ αιών

ΚΗ΄ τη Αθηνών της Ελλάδος
α΄ ο Ευρίπου
β΄ ο Διαυλείας
γ΄ ο Κορωνείας
δ΄ ο Άνδρου
ε΄ ο Ωρεού
στ΄ ο Σκύρου
ζ΄ ο Καρύστου
η΄ ο Πορθμού
θ΄ ο Αυλώνος
ι΄ ο Σύρας

Τακτικό 11
Αι μητροπόλεις
ΙΒ΄ ή ΙΓ΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι
ο Αθηνών

Τακτικό 12
Αι αγιώταται μητροπόλεις εισίν αύται
ΙΒ΄ ή ΙΓ΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι
ο Αθηνών

Τακτικό 13
Εισίν οι θρόνοι του Κωνσταντινουπόλεως κατά την τάξιν των μητροπολιτών καθώς εν τω χαρτοφυλακείω αναγέγραπται και αι επισκοπαί εκάστης μητροπόλεως
ΙΒ΄ ή ΙΓ΄ αιών

ΚΗ΄ τη Αθηνών της Ελλάδος
ΚΘ΄ η Αθήνα της Ελλάδος
α΄ ο Ευρίπου
β΄ ο Διαυλείας
γ΄ ο Κορωνείας
δ΄ ο Άνδρου
ε΄ ο Ωρεού
στ΄ ο Σκύρου
ζ΄ ο Καρύστου
η΄ ο Πορθμού
θ΄ ο Αυλώνος
ι΄ ο Σύρας
ια΄ ο Μουντινίτζης
ιβ΄ ο Μεγάρων

Τακτίκό 14
Σύγγραμμα Νείλου Δοξαπατρή.
Εισί δε αι αναγεγραμμέναι επαρχίαι και μητροπόλεις αι υποκείμεναι τω Κωνσταντινουπόλεως αύται, αι εν τη Ανατολή και τη Δύσει και τοις λοιποίς μέρεσι.
ΙΒ΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι της Ελλάδος έχουσα επισκοπάς ι΄

Τακτικό 15
Τάξις των Μητροπόλεων
ΙΒ΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι
ο Αθηνών

Τακτικό 16
Η γεγονυία υποτύπωσις παρά του βασιλέως Λέοντος του Σοφού όπως έχουσι τάξεως οι θρόνοι των εκκλησιών των υποκειμένων τω πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως
ΙΒ΄ αιών

κη΄ αι Αθήναι

Τακτικό 17
Η έκθεσις αύτη των υποκειμένων μητροπόλεων τω αποστολικώ και πατριαρχικώ θρόνω της θεοφυλάκτου Κωνσταντινουπόλεως εξετέθη επί της βασιλείας του αοιδίμου βασιλέως κυρού Ανδρονίκου Παλαιολόγου του γέροντος
ΙΔ΄ αιών

λε΄ ο Αθηνών, ωσαύτως και αυτή, θρόνος ούσα κη΄, εις λε΄ υπεβιβάσθη

Τακτικό 18
Έκθεσις των υποκειμένων τω πατριαρχικώ θρόνω της βασιλίδος των πόλεων εκτεθείσα επί της βασιλείας του αοιδίμου βασιλέως κυρού Ανδρονίκου Παλαιολόγου του γέροντος
ΙΔ΄ αιών

λε΄ ο Αθηνών

Τακτικό 19
Έκθεσις του ευσεβούς βασιλέως κυρού Ανδρονίκου τρίτου των Παλαιολόγων. Τάξις προκαθεδρίας μητροπόλεων τελούντων υπό τον αποστολικόν θρόνον της θεοφυλάκτου και βασιλίδος Κωνσταντινουπόλεως
ΙΔ΄ αιών

ι΄ ο Σίδης, εν αυτώ και ο Αθηνών
κη΄ ο Αθηνών

Τακτικό 20
Περί της τάξεως των θρόνων των Μητροπολιτών και τίνες αυτών λέγονται έξαρχοι και υπέρτιμοι, τίνες δε υπέρτιμοι μόνον
ΙΕ΄ αιών

κη΄ ο Αθηνών, πάσης Ελλάδος

Τακτικό 21
Τάξις προκαθεδρίας των οσιωτάτων πατριαρχών και αι μητροπόλεις και αρχιεπισκοπαί, αι οποίαι ευρίσκονται την σήμερον και είναι υποκείμεναι τη βασιλίδι Κωνσταντινουπόλει
ΙΣΤ΄ αιών

κα΄ αι Αθήναι
ο Αθηνών της Ελλάδος έχει ταύτας
του Διαυλίας
του Ταλαντίου
του Άνδρου
του Σκύρου
του Σόλωνος
και του Μενδινίτζης

    Αναγραφές στα Συνταγμάτια

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΟ

ΘΕΣΗ

Χρυσάνθου Ιεροσολύμων (1715)

18 ο Αθηνών, Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Ελλάδος, έχει και Επισκόπους πέντε
τον Ταλαντίου και Διαυλίας ή Διαυλείας
τον Σκύρου
τον Σόλωνος
τον Μενδινίτζης
τον Κορωνείας

Αναθεώρηση: Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου 2020.