ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΟΥΤΑΪΔΟΣ ΓΑΕΝΑΤΗΣ
Διεύθυνση: Dzavakhisvili II per 2, 4600 Kutaisi, GEORGIA.
Κουταΐση: (γεωργ. ქუთაისი).
Πόλη της Γεωργίας πρωτεύουσα του Νομού Ιμερέτης. Η πόλη είναι χτισμένη
στις όχθες του ποταμού Ριόνι, στα Δυτικά της Τιφλίδας. Πρόκειται για την
πρωτεύουσα του αρχαίου βασιλείου της Κολχίδας. Κατά μία άποψη αποτέλεσε τον
τελικό προορισμό της Αργοναυτικής εκστρατείας. Υπολογίζεται ότι ιδρύθηκε τη 2η
χιλιετία π.Χ. Υπήρξε πρωτεύουσα του βασιλείου της Γεωργίας από το 978 μέχρι το
1122 μ.Χ. και από τον 15ο αιώνα μέχρι το 1810 του Βασιλείου της Ιμερέτης. Το
1508 η πόλη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς. Έκτοτε οι βασιλείς της Ιμερέτης
απευθύνονταν στη Ρωσία για βοήθεια έναντι του Οθωμανικού κινδύνου πολλές φορές
χωρίς ανταπόκριση. Τελικά το 1810 το βασίλειο της Ιμερέτης προσαρτήθηκε στη
Ρωσική αυτοκρατορία. Σήμερα η πόλη είναι η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Γεωργίας
και έδρα του Κοινοβουλίου.
Σημαντικό μνημείο της πόλης αποτελεί ο Καθεδρικός Ναός της
Κοιμήσεως της Θεοτόκου (γνωστός ως Καθεδρικός Μπαγκράτι) χτισμένος τον 11ο
αιώνα.
Πληθυσμός (το 2011): 194.171 κάτοικοι.
Τσκαλτούμπο: (γεωργ. წყალტუბო). Πόλη της Γεωργίας στο Νομό Ιμερέτης, πρωτεύουσα ομώνυμης Επαρχίας. Η πόλη φημίζεται για τα ιαματικά της λουτρά. Κατά τη Σοβιετική περίοδο επισκέπτονταν ετησίως τα λουτρά περίπου 125.000 άνθρωποι αριθμός ο οποίος έχει περιοριστεί στους 700 περίπου. Στην πόλη έχουν καταφύγει πολλοί Γεωργιανοί πρόσφυγες από την Αβχαζία. Πληθυσμός (το 2002): 16.800 κάτοικοι. Πληθυσμός της Επαρχίας Τσκαλτούμπο (το 2002): 73.889 κάτοικοι. Σύσταση του πληθυσμού: Γεωργιανοί 98,6 %, Αβχάζιοι 0,06 %, Οσέτιοι 0,08 %, Αρμένιοι 0,2 %, Ρώσοι 0,8 %.
Τζελάτη: (γεωργ. გელათის მონასტერი). Ιστορικό Μοναστήρι της Γεωργίας λίγα χιλιόμετρα Ανατολικά της Κουταΐσης. Χρονολογείται στις αρχές του 12ου αιώνα. Το μοναστήρι υπήρξε πνευματικό κέντρο της Γεωργίας αφού σε αυτό λειτουργούσε και η ομώνυμη Ακαδημία. Πολλοί σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι της Γεωργίας αναδείχθηκαν μέσα από αυτή την Ακαδημία. Το 1994 ανακηρύχτηκε μνημείο παγκόσμιου πολιτισμού. Το Μοναστήρι, αν και εντός των ορίων της Επαρχίας Τκιμπούλης υπάγεται εκκλησιαστικώς στην Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης.
Κουταΐδος Γαενάτης Επισκοπή: Η Επισκοπή
Κουταΐδος Γαενάτης βρίσκεται στην
περιοχή της Ιμερέτης στη Δυτική Γεωργία. Σύμφωνα με την παράδοση ο χριστιανισμός
διαδόθηκε στην περιοχή από τον Απόστολο Ανδρέα. Τον 6ο αιώνα ξεκινάει διαμάχη
για τον έλεγχο της περιοχής μεταξύ Βυζαντίου και Περσίας με τελική επικράτηση
της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τον 7ο αιώνα ιδρύεται η Επισκοπή Κουταΐδος
Γαενάτης με δικαιοδοσία σε μια εκτεταμένη περιοχή της Δυτικής Γεωργίας. Η
Επισκοπή αυτή συνεχίζει να λειτουργεί εντός του βασιλείου της Ιμερέτης και
αργότερα του ενωμένου βασιλείου της Γεωργίας.
Μετά το 1917 και την εκ νέου ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της
Εκκλησίας της Γεωργίας η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης αποτέλεσε μία εκ των 15
Επισκοπών της. Την περίοδο αυτή η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης περιλάμβανε την
πόλη της Κουταΐσης και τις Επαρχίες Βαγδάτης, Βάνης, Σαμτρέντιας, Τερτζόλας,
Τκιμπούλης, Χόνης και Τσκαλτούμπο του Νομού Ιμερέτης.
Στις 4 Απριλίου 1995 οι Επαρχίες Χόνης και Σαμτρέντιας
αποτέλεσαν ξεχωριστή Επισκοπή με τον τίτλο "Χόνης και Σαμτρέντιας" οι δε
Επαρχίες Βάνης και Βαγδάτης αποτέλεσαν την ξεχωριστή Επισκοπή Βάνης και
Βαγδάτης. Στη δικαιοδοσία της Επισκοπής Κουταΐδος Γαενάτης παρέμεινε η πόλη της
Κουταΐσης και οι Επαρχίες Τσκαλτούμπο, Τκιμπούλης και Τερτζόλας του Νομού
Ιμερέτης.
Στις 21 Δεκεμβρίου 2006 οι Επαρχίες Τκιμπούλης και Τερτζόλας
αποτέλεσαν και αυτές ξεχωριστή Επισκοπή με τον τίτλο Τκιμπούλης και Τερτζόλας.
Έτσι σήμερα στη δικαιοδοσία της Επισκοπής Κουταΐδος Γαενάτης παραμένει η πόλη
της Κουταΐσης και η Επαρχία Τσκαλτούμπο του Νομού Ιμερέτης.
Επισκοπικός κατάλογος από το 1960.
1) Ναούμ Σαβηανίτζε: 7 Ιουλίου 1957-3 Μαρτίου 1969. Από Πρεσβύτερος. Κοίμηση.
2) Ρωμανός Πετριασβίλι: 28 Αυγούστου 1971-1974. Από Αλαβέρδης. Εις Βατούμης.
3) Τοποτηρητής ο Γεωργίας Δαυΐδ Ντεβνταριάνι: 1974-9 Νοεμβρίου 1977.
4) Τοποτηρητής ο Γεωργίας Ηλίας Σιολασβίλι: 23 Δεκεμβρίου 1977-14 Δεκεμβρίου 1978.
5) Σίω Αβαλισβίλι: 14 Δεκεμβρίου 1978-9 Σεπτεμβρίου 1981. Από Νικορτσμίνδης. Εις Βατούμης.
6) Νικόλαος Μαχαράτζε: 9 Σεπτεμβρίου 1981-1983. Από Σουχούμης. Σχολάζων.
7) Καλλίστρατος Μαργκαλιτασβίλι: 25 Δεκεμβρίου 1983-σήμερα. Από Πρεσβύτερος.
Αρχείο kmz με ενορίες της Επισκοπής Κουταΐδος Γαενάτης.
Χάρτες.
1) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 1960 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
2) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 1995 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
3) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 2002 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
4) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 2003 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
5) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 2006 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
6) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά το έτος 2009 και το έτος 2013 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 2).
7) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας κατά τα έτη 2010-2013 (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
8) Χάρτης των Επισκοπών της Εκκλησίας της Γεωργίας από τον Οκτώβριο του 2013 και εντέυθεν (η Επισκοπή Κουταΐδος Γαενάτης στο Νο 13).
9) Χάρτης της Επισκοπής Κουταΐδος Γαενάτης (2006 και εξής).
Αναθεώρηση: Τρίτη, 16 Ιουνίου 2020.