Η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και
Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Δημήτριος. (1914-1991).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Δημήτριος Παπαδόπουλος γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1914 στην Κωνσταντινούπολη. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1937. Στις 25 Απριλίου 1937 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών Μεγάλου Ρεύματος από τον Επίσκοπο Ναζιανζού Φιλόθεο. Από το 1937 μέχρι το 1938 υπηρέτησε στην Μητρόπολη Εδέσσης και Πέλλης. Στις 29 Μαρτίου 1942 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον ίδιο Επίσκοπο στον Ιερό Ναό Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Φερίκιοϊ. Από το 1945 μέχρι το 1950 διετέλεσε Προϊστάμενος της Ελληνικής Κοινότητος Τεχεράνης. Στις 23 Ιουλίου 1964 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Ελαίας, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο τελέσθηκε στις 9 Αυγούστου 1964 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ταταούλων. Την χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων Μελίτων, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Ροδοπόλεως Ιερώνυμο και Μιλήτου Αιμιλιανό. Στις 15 Φεβρουαρίου 1972 εξελέγη Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου. Στις 16 Ιουλίου 1972 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Εκοιμήθη στην Κωνσταντινούπολη στις 2 Οκτωβρίου 1991. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στις 8 Οκτωβρίου 1991 στον Πατριαρχικό Ναό Αγίου Γεωργίου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Βαρθολομαίου. Ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή.