Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Σπυρίδων. (1873-1956).
(Εκκλησία της Ελλάδος).

Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Βλάχος γεννήθηκε στη Χιλή της Μικράς Ασίας το 1873 από γονείς με καταγωγή από το χωριό Ρουψιά του Πωγωνίου της Ηπείρου. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1899. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1901. Υπηρέτησε ως Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ξάνθης στην Καβάλα από το 1901 μέχρι το 1906. Στις 16 Ιουλίου 1906 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Κυζίκου Αθανάσιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Τραπεζούντος Κωνσταντίνο, Μηθύμνης Στέφανο, Μαρωνείας Νικόλαο, Σηλυβρίας Διονύσιο, Σισανίου Σεραφείμ και Κολωνείας Πολύκαρπο. Το 1914 συμμετείχε στην Κυβέρνηση της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου ως Υπουργός Παιδείας. Την 1 Οκτωβρίου 1916 εξελέγη Μητροπολίτης Ιωαννίνων. Στις 27 Οκτωβρίου 1922 εξελέγη Μητροπολίτης Αμασείας. Ωστόσο στις 15 Απριλίου 1924 αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Ιωαννίνων. Στις 4 Ιουνίου 1949 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Εκοιμήθη στις 21 Μαρτίου 1956.