Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Τσεμποξάρυ κυρός Ιωάσαφ. (1874-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον πρίγκιπας Βλαδίμηρος Νταβίντοβιτς Ζεβάχωφ γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1874 στο χωριό Λινόβιτσα της Κομητείας Πιριάτιν του Κυβερνείου Πολτάβας. Τον Δεκέμβριο του 1924 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Στις 19 Ιουλίου 1926 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Δημητριέβου, Βικάριος της Επισκοπής Κούρσκ. Το ίδιο έτος συνελήφθη και παύθηκε. Από το 1926 μέχρι το 1929 ήταν φυλακισμένος στις φυλακές Σολόβκι στη Λευκή Θάλασσα. Στις 2 Οκτωβρίου 1932 εξελέγη Επίσκοπος Πιατιγκόρσκ και Πρικούμσκη. Στις 10 Νοεμβρίου 1932 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Τσεμποξάρυ, Βικάριος της Επισκοπής Καζάν αλλά δεν αποδέχθηκε τη θέση και εφησύχαζε. Το 1933 καταδικάστηκε σε δεκαετή εκτοπισμό στη Βόρεια Επαρχία αλλά λόγω της επισφαλούς υγείας του τέθηκε σε κατ̓̓ οίκον περιορισμό. Το 1936 διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Μίσνκ. Στη συνέχεια διέμενε στο Μπέλγκοροντ. Τον Οκτώβριο του 1936 συνελήφθη και εκτοπίστηκε στο Μποροβίτσι του Νοβγορόδου. Το 1937 επέστρεψε αλλά συνελήφθη και πάλι. Στις 4 Δεκεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στο Κούρσκ την ίδια ημέρα.