Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Σηλυβρίας κυρός Διονύσιος. (1852-1913).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Διονύσιος Σταυρίδης γεννήθηκε στο χωριό Δελλιώνες της Επαρχίας Σηλυβρίας της Ανατολικής Θράκης το 1852. Αρχικά υπηρέτησε ως Γραμματέας του Μητροπολίτη π. Λιτίτσης Ιωσήφ. Το 1873 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως Διονύσιο. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος στις Μητροπόλεις Αδριανουπόλεως και Νικαίας και κατόπιν ως Τριτεύων (1887) και Μέγας Αρχιδιάκονος των Πατριαρχείων (1887-1888). Στις 18 Οκτωβρίου 1888 εξελέγη Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο π. Κίτρους Ιωαννίκιο και τον Αρχιμανδρίτη Ιλαρίωνα Μακαρώνη. Στις 20 Οκτωβρίου 1888 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Ξάνθης Διονύσιο. Στις 23 Οκτωβρίου 1888 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Επίσκοπος Ελευθερουπόλεως. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Νικαίας Σωφρόνιος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Νικοπόλεως Ιερώνυμο, Αγκύρας Γεράσιμο, Βιζύης Κωνστάντιο, Ξάνθης Διονύσιο, Σισανίου Αθανάσιο και Μογλενών Καλλίνικο. Τον Φεβρουάριο του 1889 η Επισκοπή Ελευθερουπόλεως ανυψώθηκε σε Μητρόπολη και ο Μητροπολίτης Διονύσιος προήχθη σε Μητροπολίτη. Στις 3 Οκτωβρίου 1900 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Σηλυβρίας έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη π. Μεσημβρίας Γεννάδιο και τον Επίσκοπο Αβύδου Νικόδημο. Εκοιμήθη στις 29 Μαρτίου 1913.